Het is best een raar leven dat ik nu leid. Zes weken geleden ben ik in dit huis in Lisse komen ´wonen´ en vrijdag vertrek ik alweer. Het geeft een licht gevoel van onrust. Mijn veilige wereldje wordt een beetje omver geblazen. Maar het is ook leuk: spannend en avontuurlijk! Want waar kom ik terecht? En hoe bevalt de volgende bestemming mij?
Op 1 december trok ik voor de laatste keer de deur van mijn huis achter me dicht. Het afscheid was moeilijk. Ik heb hier tien jaar met heel veel plezier gewoond. Het huis was fijn, de tuin geweldig en de buren fantastisch. Wat wil je nog meer? Jarenlang dacht ik er inderdaad zo over. Totdat mijn reiskriebels wakker werden uit een lange en diepe slaap. En na een paar maanden serieus nadenken over alle voor- en nadelen, besloot ik mijn hart te volgen: ik verkoop mijn huis en ga reizen!
Huizenoppas Meteen kwamen de praktische vragen om de hoek kijken, want hoe ga ik dat betalen? En je moet toch ergens wonen. Geïnspireerd door de verhalen van een vriendin, besloot ik me te verdiepen in een zeer interessante optie: huizenoppas. Ik ontdekte dat dit een wereld op zich is, waar ook ik het bestaan niet van wist. Er zijn diverse websites waarop je als huizenbezitter een oppas kunt zoeken, en als huizenoppas een adres kunt scoren. Zonder of met huisdieren.
Na enig speurwerk bleek met huisdieren het meest populair. Vooral voor mensen die lange reizen willen maken en hun huisdieren in veilige handen willen achterlaten in hun eigen vertrouwde omgeving. En huizenoppas met huisdieren is zelfs internationaal, blijkt uit mijn eigen onderzoek. Op de site www.trustedhousesitters.com worden wereldwijd oppasadressen aangeboden. Ik heb me ingeschreven en ontvang dagelijks diverse emails.
Aanbiedingen Vandaag kreeg ik bijvoorbeeld aanbiedingen uit Engeland, Denemarken, Guatamala, Qatar, Australie, Amerika, Canada, Frankrijk en Spanje. Het is natuurlijk niet zo dat ik maar met mijn ogen hoef te knipperen en ik in het vliegtuig kan stappen. Nee, het is ‘serious business’, want nadat je een uitgebreid profiel hebt aangemaakt, moet je jezelf ook nog schriftelijk of telefonisch presenteren. Daarna volgt een kennismakingsgesprek, eventueel via Skype. Gemiddeld zijn er 50 wachtenden voor je...
In Nederland is het iets makkelijker om aan een adres te komen. Ik maakte een profiel aan op www.holidaylink.com en www.huizenoppassite.nl en de aanbiedingen stroomden binnen. Ik kon kiezen uit diverse oppasadressen: Amersfoort, Goes, Noord-Brabant, België, Frankrijk en Portugal. Ik koos uiteindelijk voor Lisse en Laren. Met een overbruggingstijd van twee weken. Die vul ik op met een leuk hotel in Barcelona. Even lekker genieten van de zon! Klinkt niet verkeerd toch?
De eerste zes weken zijn me goed bevallen. Na de verkoop van mijn huis heb ik heel veel spullen weg gegeven en verkocht. Een klein deel heb ik opgeslagen in een grote loods. Met mijn auto propvol koffers en tassen met kleding, schoenen, laptop en boeken reed ik eind november naar mijn eerste oppasadres, waar ik enthousiast werd onthaald door twee katten en hun baasjes.
Thuis De eerste uren alleen in het huis waren vreemd, maar nadat ik wat persoonlijke snuisterijen had neergezet en mijn eigen dekbed en hoofdkussen op het bed had gelegd, voelde ik me er toch al snel thuis. Natuurlijk heeft zo'n zwervend bestaan zonder eigen plek nadelen. Ik weet echt niet hoe lang ik dit leuk blijf vinden. Ik zie er nu al tegenop om mijn spullen weer in te pakken en afscheid te nemen van 'mijn' lieve katjes.
Dat vind ik nog het moeilijkste. Want wat hebben we in zes weken tijd een bijzondere band gekregen! Vooral het poesje Izzy, dat de eerste twee weken alleen maar naar beneden kwam om te eten is ontzettend aanhankelijk geworden. Als ik op de bank lig te lezen of te Netflixen, komt ze meteen bovenop me liggen met haar kop in mijn nek. Ze spint zo hard dat ik het geluid van de film harder moet zetten. Jack en ik waren meteen al dikke vrienden, maar ook bij hem merk ik veel verschil. Wat ik bij hem vooral heel gezellig vind is dat hij elke ochtend trouw op me zit te wachten voor de slaapkamerdeur.
Loslaten Dus ja... loslaten is nu HET thema in mijn leven. Soms moeilijk, want een afscheid is onafwendbaar. Mijn verblijf is slechts tijdelijk. Ik leef vanuit mijn koffers in het huis van andere mensen. Ik slaap in hun bed, ik douche in hun badkamer en ik knuffel met hun huisdieren. Maar het is echt een win-win situatie: ik heb gratis onderdak en gezellige huisdieren, en de huiseigenaren zijn blij dat ik goed voor hun lievelingen zorg. Bovendien is een bewoond huis minder aantrekkelijk voor inbrekers. Vooral als het 6 of 7 weken leeg zou staan, omdat de bewoners naar Australië of Amerika zijn vertrokken.
Na Laren, waar ik zes weken op een hond en twee katten ga passen, vertrek ik ook die kant op. Ik ga naar Canada en Amerika. Eerst pas ik een maand op een woning in Vancouver. Daarna wil ik naar San Francisco. Ultieme vrijheid, betekent dit voor mij. Misschien wil ik over een paar maanden wel weer een eigen huis, maar zonder hypotheek en alle andere maandelijkse vaste lasten kan ik nu wel vliegtickets kopen naar werelddelen waarvan ik anders alleen maar kan dromen…