De lasagne staat in de oven, ik heb gezellig een paar kaarsjes aangestoken en naast mijn laptop staat een dampende mok thee. Ik pas op dit moment in Laren op een hond en twee katten. Het huis – een grote twee-onder-een-kapwoning – staat in een mooie straat, vijf minuten lopen van het bos. De supermarkten en het gezellige centrum met de vele restaurantjes liggen op circa 10 minuten loopafstand. Ideaal!
Vanmorgen heb ik een lange wandeling gemaakt en daarna lag ik een uur lang in een heet bad. Zomaar een kijkje in mijn leven als ‘house sitter’. Niks bijzonders, denk je nu misschien. In ieder geval niet erg avontuurlijk. Dat klopt! Mijn leven is ook niet zoveel veranderd ten opzichte van een paar maanden geleden. Het lijkt alleen maar zo…
Omschakeling De eerste paar dagen in een nieuwe omgeving zijn best even wennen. Na Barcelona was het een behoorlijke omschakeling. Daar 'woonde' ik midden in het centrum, op tien minuten loopafstand van de Sagrada Familia. Dag en nacht hoorde je er sirenes loeien van ambulances en politie. In 't Gooi hoor je niets anders dan geluiden van vogels.
In Barcelona maakte ik een praatje met de receptioniste van het hotel, met de serveerster in mijn favoriete lunchroom om de hoek, met mensen op straat en met medereizigers in de bus en de metro. Hier in Laren heb ik vooral contact met hondeneigenaren. We maken een praatje en wisselen gezellig wat hondennieuwtjes uit. Waar je ook woont, het komt eigenlijk allemaal op hetzelfde neer.
Dat geldt ook voor mijn werk. Het maakt mij als tekstschrijver niet uit waar mijn laptop staat. Mijn werk blijft hetzelfde. Waar ik ook woon. Ook het contact met vrienden en familie is niet echt heel anders dan anders. Ook al zit ik wat verder weg. Als ik in Nederland ben, spreken we af. Als ik in het buitenland ben, dan Skypen we veel. In beide gevallen sturen we berichtjes en we bellen met WhatsApp. Ook dat is niet anders.
Mooie momenten En gelukkig is er Facebook! Zo kan ik op de hoogte blijven van alles in Nederland. En mijn familie en vrienden reizen op die manier ook een beetje met mij mee. Mijn zus is me bovendien komen opzoeken in Barcelona, en mijn jongste zus komt logeren in Vancouver. Geweldig toch? Misschien wordt het contact met familie en vrienden zelfs wel hechter door mijn reizend bestaan. Want wanneer je niet altijd bij elkaar kunt zijn, realiseer je je wel hoe kostbaar en waardevol een relatie is. Dat geldt voor beide partijen. Mooie momenten creëren is dus heel belangrijk. Leven in het 'nu' en genieten! Samen, maar ook alleen. Want die herinneringen neem je overal mee naar toe.
Dat ik geen eigen huis heb is helemaal niet belangrijk. Dat mijn meubels in de opslag staan interesseert me niet. Met een paar persoonlijke spullen om me heen, de gezelligheid van de dieren waarop ik pas en het regelmatige contact met mijn familie en vrienden voel ik me overal thuis. Wie dat een jaar geleden tegen me had gezegd, had ik niet geloofd. Maar na drie maanden reizen voel ik me echt al een beetje een wereldburger. Voorlopig dus geen vast adres voor mij. Mijn nieuwe ‘house sits’ zijn inmiddels allemaal bevestigd. Over anderhalve week vertrek ik uit Laren. Het afscheid zal best moeilijk zijn, maar ik kijk ook al vol ongeduld uit naar wat daarna komt. Amerika en Canada, here I come!!!
Comments